Kwasy humusowe Tohumus

Próchnica jest głównym składnikiem materii organicznej gleb uprawnych, jednym z najważniejszych czynników decydujących o żyzności gleb oraz wpływających na wzrost roślin, wysokość plonu i jego jakość.

Substancje humusowe decydują o funkcjach i właściwościach materii organicznej. W skład substancji humusowych wchodzą: kwasy huminowe, kwasy fulwowe tworzące grupę kwasów humusowych oraz huminy. Substancje te powstają w mikrobiologicznych i chemicznych procesach rozkładu resztek roślinnych (humifikacja). Kwasy huminowe to grupa związków próchnicznych, która zawiera ok. 58% węgla. Związki te nie są rozpuszczalne w środowisku kwaśnym. Cechuje je barwa od ciemnobrązowej do czarnej. Kwasy fulwowe, zawierają ok. 55% węgla, są barwy od żółtej do żółtobrązowej oraz łatwo rozpuszczają się  w całym zakresie pH. Huminy to związki próchniczne o ciemnej barwie, nierozpuszczalne w wodzie w całym zakresie pH. Związki te decydują o stabilności próchnicy w glebie.

Kwasy humusowe cechują się wysoką pojemnością wodną, wykazują zdolność sorpcji i desorpcji kationów zawartych w podłożu, regulując ich uwalnianie. Jednocześnie wspomagają utrzymanie optymalnego pH gleby. Korzystnie zmieniają parametry cieplne gleb. Obecność kwasów humusowych w gruntach uprawnych może oddziaływać stymulująco na procesy życiowe organizmów glebowych i roślin, a także przyspieszać rozkład substancji zanieczyszczających środowisko.

Wykorzystanie kwasów humusowych w produkcji roślinnej umożliwia otrzymanie większej ilości żywności lepszej jakości. Nieprawidłowo wykonywane zabiegi agrotechniczne, jak również wywożenie biomasy z pól, przy brak nawożenia naturalnego, powoduje zubażanie gleb w próchnicę, a tym samym w naturalnie występujące w glebie substancje humusowe. Wprowadzenie do gleby związków humusowych stanowi jeden ze sposobów umożliwiających zwiększoną produkcję żywności o dobrych parametrach jakościowych z zachowaniem żyzności gleby.

Mając na uwadze powyższe kwestie preparat humusowy powinien występować w postaci soli kwasów humusowych ponieważ te jako rozpuszczalne w wodzie zapewniają szybkie działanie.

Zawartość próchnicy w glebach Polski jest zróżnicowana i zależna od gatunku gleby oraz sposobu jej użytkowania. Według badań IUNG – PIB prowadzonych w ramach Monitoringu Chemizmu Gleb Ornych Polski (2017) wykazano, że średnia zawartość próchnicy kształtuje się na poziomie 1,94%. Raport wskazuje znaczne zróżnicowanie degradacji materii organicznej pomiędzy poszczególnymi regionami (dodatni bilans materii organicznej odnotowano jedynie w woj. podlaskim i warmińsko-mazurskim, największa szacunkowa degradacja – woj. dolnośląskie i opolskie). Przeprowadzone przez IUNG – PIB w Puławach badania porównawcze 1000 profili wzorcowych analizowanych ostatnio oraz w latach 60 i 70 XX wieku wykazały narastający proces ubytku materii organicznej w glebach Polski. Według tych badań szacuje się, że do 2030 roku, średnio w glebach w Polsce degradacji ulegnie ponad 0,8% materii organicznej.

Próchnica glebowa jest czynnikiem warunkującym zatrzymywanie wody w warstwie ornej. Może zatrzymać 3-5 krotnie więcej wody w formie dostępnej dla roślin, niż frakcja mineralna. Wzrost zawartości substancji humusowych w glebie o 0,5% pozwala na zatrzymanie dodatkowo ok. 80 m³ wody/ha, co odpowiada 8 mm z każdego opadu do wykorzystania przez rośliny. Szacując przewidywany średni spadek zawartości materii organicznej na użytkach rolnych o 0,8% do 2030 roku, uwzględniając 18,9 mln ha w Polsce, należy spodziewać się utraty zdolności okresowej retencji wód na poziomie 245 milionów ton wody.

Grupa Azoty, chcąc wyjść naprzeciw rosnącym potrzebom zmieniającego się rolnictwa wprowadza na rynek nowy, całkowicie bezpieczny dla środowiska produkt jakim jest Tohumus.

Tohumus to organiczno-mineralny stymulator wzrostu roślin pochodzący z biologicznego, naturalnego surowca jakim jest węgiel brunatny.

Tohumus produkowany jest w procesie alkalicznej ekstrakcji z węgla brunatnego ze złoży wydobywanych z kopalni odkrywkowych.